SCENARIUSZ LEKCJI

Klasa II gimnazjum

„DZIADY” cz. II Adama Mickiewicza

Temat: Czynności magiczne i zaklęcia duchów

Uwaga: Lekcja ta jest pomyślana jako druga. Jest to kontynuacja tematów poświęconych omawianej lekturze.

Uczeń potrafi:

• pracować z tekstem literackim,
• czytać ze zrozumieniem,
• pracować w grupie,
• wyszukiwać odpowiednie przykłady,
• przyporządkowywać wyszukany przykład odpowiedniemu problemowi.

Formy i metody pracy:

• praca w grupach,
• praca z tekstem.

Środki dydaktyczne:

• tekst – „Dziady” cz.II;
• karta pracy – załącznik nr 1;
• notatki własne ucznia, sporządzone na podstawie dostępnych źródeł, na przykład „Słownik wyrazów obcych”, „Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny”;
• test wypełniony przez uczniów w domu, przygotowany przeze mnie na podstawie dostępnych materiałów metodycznych.

Tok lekcji

1. Omówienie pracy domowej (testu), na podstawie której uczniowie przypomną pojęcia: dramat, gnoma. Wyjaśnią na czym polegał obrzęd Dziadów. Przedstawią postaci dramatu.

2. Podanie odpowiedzi na pytanie: Co wiemy na temat „Dziadów” Adama Mickiwicza? – czytają uczniowie, którzy przygotowali odpowiedź w domu. Ponieważ była to praca dla chętnych, otrzymują kropki za aktywność.

3. Podział klasy na trzy grupy. Każda grupa losuje „swojego ducha”, na przykład grupa I – Duchy lekkie, grupa II – Duchy najcięższe, grupa III – Duchy pośrednie.

4. Rozdanie kart pracy – załącznik nr 1.

5. Podanie poleceń dla każdej grupy – Wyszukanie w tekście i wpisanie do tabeli: wyjaśnienia kim jest wywołany duch, czynności magicznych Guślarza, prośby ducha, daru otrzymanego lub nie.

6.Przypomnienie o zasadach pracy w grupie.

7.Uczniowie pracują. W tym czasie nauczyciel rysuje tabelę na tablicy.

8.Czas pracy kończy zapis w karcie i na tablicy (tak wygląda zapis po przeprowadzeniu wszystkich lekcji) – załącznik nr 2.

Praca domowa:

1. Moje spotkanie z duchem – opowiadanie z dialogiem.

CYKL TEMATÓW POŚWIĘCONYCH „DZIADOM” cz. II ADAMA MICKIWICZA

1. Co wiemy na temat obrzędu zwanego Dziadami?
2. Czynności magiczne i zaklęcia duchów.
3. Motyw winy i kary.
4. Nauki moralne wypowiadane przez zjawy i chór.
5. „Dziady” utwór przeznaczony na scenę (w tym obejrzenie fragmentu spektaklu Teatru Telewizji lub spotkanie w teatrze, czyli klasowe obcowanie z KULTURĄ).
6. „Dziady” na wesoło (warto pokusić się o własną wersję „Dziadów” – oryginalną i w pełni wykorzystującą pisarskie oraz aktorskie talenty uczniów).

Powodzenia w realizacji.

Opracowanie – Grażyna Chwieduk

Gimnazjum w Karlinie